n'olur...ellerim susuz toprak gözlerim kerpiç deniz yer gürültülü sağanak aksanlı şehir kadar kalabalık insan yalnızlığıyım yalınayak aşkım eğreti durduğum düşlerde menzile yatarken sessizlik geceler yine bak ikinci el sensizlik piç kalmış meçhul bir besteyim çalınan tüm hüzzamlarda tüm sancılarda tenime geceyim zaman, ağlarken başucumda hangi acıydın, sürüklenip geçip giden ömrümden saatler vurdukça yalnızlığı vurdukça gece günahlara vuslata vurulan pranga misali hangi yanısın ölümün söyle süpür, süpürebildiğin kadar şimdi eylül kırığı düşlerimi yokluğunun kıyısı sonbahar nasıl olsa uzağım gölgemden anlasana yalnızlık sıvazlarken sırtımı sende yol olup bir başına çekip gitme bir başımı, bu yaşıma koyup gitme n’olur... ilhanaşıcıocakikibinondokuz |
Anlam ve anlatımı çok güzel bir şiir, yüreğinize sağlık...
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..