Affet Anneciğim
Öyle pişmanım ki seni aramadığım için,
Bir anda düşünemedim seni affet anneciğim.. Meğer senin kollarındayken huzur doluymuş gözlerim, Şimdi seni arıyor gözlerim sen yoksun affet anneciğim.. Hiç gelmiyorsun rüyalarıma yoksa dargın mısın bana ? İstemeden kırdım kalbini affet anneciğim.. Dilim kurusaydı da hiç konuşamasaydım, Sana kötü söz söyledim affet anneciğim.. Sesine muhtaç kalan kulaklarım çınlıyor, Seni bekliyor küçük bir umut var hissediyor, Yokluğuna hasret süren gözlerim seni istiyor anneciğim.. Nereden bilecektim sensiz geceler hep karanlık, Sensiz gündüzler ise birer kabus olacak! Adını bir türlü koyamadım bu ayrılığın.. Dön ne olur, dön.. Seni özleyen yüreğimin en derininde bir sen var! Seni bekliyor, Bıraktığın son yerde hasretinle yaşıyor anneciğim.. Yazıyorum sana belki duymuşsundur sesimi, Sana gelemiyorum affet anneciğim.. Çaresizliğime isyanım sindi, Derdime dermanım nerede kaldı! Gözlerimde hatıraların canlanıyor, Seni görebilseydim keşke son bir defa! Yüreğim kanıyor.. Yüreğim kanıyor.. Beni, Affet Anneciğim... 15.05.2005 |