ben tozu dumana katarken
sende hala sürüngen sessizliği
ama;
şunu iyi bil ki
her gülün beslendiği
bir toprak vardır
her kulun heveslendiği
bir mihrak gibi



şimdi artık yılgın duygular
yılgın aşklar, tutkular
hani nerede o fedakâr serzeniş
vakur halvegidiş nerede

anlıyormusun derken
anlamayı mı bilemedik
ne kayıpların listesini tuttuk
ne de acayiplerin hesabını sorduk
attığımız her adım da ise
az mı umudu yolcu ettik



biri var acılarıma çanak tutan
yüreğimi kanatan biri var
durdum durdum da
turnayı gözünden mi vurdum
hayır!
gele attım
bumbuz oldum




ağlama bu kadar ciğer parem
nadidem ağlama
gün gelir
senin de yaralarına
birisi derman olur
çünkü senin sevdan monopol
oligopol değil




yol gösteren
rüzgâr estiren
neredesin rahmeti bol
merhameti idol neredesin
geç mi kaldık
havamızı mı aldık
ya düşleyemedik
yahut da düşünü veremedik