gece; kara bir tahtaydı
ömrümü yazdığım,
yıldızlar kalemim,
ay silgimdi...

gece; kara bir önlüktü
özenerek giyindiğim,
yıldızlar parlayan gözüm,
ay ışıltılı yüzümdü...

gece; kara bir sayfaydı
şiirler dizdiğim,
yıldızlar sözüm,
ay yüreğimdi...

gece; kara bir ece’ydi
karanlıklar ülkesinde,
yıldızlar başında tacı,
ay göğsünde madalyası...

gece; kara bir sevdaydı
içime hapsettiğim;
yıldızlar paramparça yüreğim,
ay yapayalnız bedenim...

gece; kara bir bilmeceydi
yıllardır çözemediğim;
yıldızlar uzak yollardı,
ay tek ipucuydu bilemediğim...

gece; kara bir bıçaktı
kınından kaçkın;
yıldızlar öfke saçılmaları,
ay sükunet aramaları...

gece; kara bir kitaptı
içine gömüldüğüm;
yıldızlar yasaklı sözler,
ay tutsak şairlerdi...


gece; kara bir cehaletti
yırtıp attığım.
yıldızlar hedefim,
ay; aydınlık rehberim...

gece; kara bir yolculuktu
kara denizde,
yıldızlar rehberimizdi,
ay ten’dir esintide...

gece; kara bir dumandı,
göz gözü görmüyordu ülkemde...
yıldızlar senelik izinde,
ay nafile gezintide...



gece; kara bir zaman dilimiydi
aydınlık günün üstünde yükselen,
yıldızlar uzak anılardı çocukluğumdan,
ay şimdiki zamanda bohem can kırıkları...

gece; kara bir baht’tı,
kem talihti beni bırakmayan...
yıldızlar umudun kuşları,
ay sihirli küresiydi gençliğimin...