SU GİBİ
Ruhum bir ırmaktır
yitik dağ başlarında boz bulanık Süzülüp akar ovaya sessiz sitemsiz aydım geceden yüklenip tüm acıları izini sürdüm aşkın toprağın karnını yara yara Nice yollar aştım da köpüklene çağlaya kan damladım yaralandım varamadım Sırlarına Surlarında asılı kaldım sessizce ağladım kıyametimdi bir başkası olmak bir bilsen nasıl cehennemdi gıyaben seni sevmek Dilim hançerem bozuk ruhum ezik sellere kattım ömrümü bitecek sandım hasretlik lal oldum sessizliğimde en son Aktım da gönül bahçelerinden kurudu dillerim sensiz Varamadım naçar kaldım, neyleyim; Gözlerinden yanak çukuruna akan bir damla yaş bile olamadım Olamadım su gibi aziz... |