Kanasın gönlümDeğirmene saldın döndürdün beni Cehennem narında yanasın gönlüm un ettin eledin, savurdun deni Bülbül olup güle konasın gönlüm Yerin yüreğimdi sırtıma bindin Ne laftan anladın ne sözle dindin Kör bir talih gibi yüzüme sindin Bahtın açılınca anasın gönlüm üstüme doğuyor şark’ ın güneşi Alemde bulunmaz bu gönül eşi Ruhum mu, kasvetli aklım mı şaşı Zemheri kışında donasın gönlüm Gönül deryasından usulca aktım Tomurcuk güllere uzaktan baktım Çoraktım, kuraktım ben sana haktım Açtığın yaralar kanasın gönlüm. Özlem sevdiğini böylemi taşlar Boncuk boncuk aktı gözünden yaşlar Semada dönüyor alıcı kuşlar Sitemim sanadır, fenasın gönlüm. 31.12.2018 Pazartesi/ Manisa |