Penceremi seviyorum...
Nasıl söylenir bilmiyorum
Penceremi seviyorum. Gözlerimi kapatırım geceden,geceye, Aynı yerden geçer aydınlık Bazen karşıda ki çıplak tepeleri seyrederim Ay baygın olduğunda Çalılar canlanır yürür kayalıklara doğru Gölge oyunu başlar oralarda. penceremi seviyorum Pencerem aya bakar Bense karşı yamaclara bakarım Ağaçlar biribirlerine giderler Ne konuştuklarinı duyamam Ama rüzgar kokularını getirir. Ve kurtlar geri döner Göklere doğru ulurlar Bilirler ayın on dördünü Sessizliği bozulur gecenin Uykusundan uyanır gölgeler. Zifiri karanlık olduğunda Uyur gezer olurum Gün aydığında Güneş kendini ısıtmaz. Buralarda zaman durur Buralarda zaman uyur. Uyandığımda pencereme koşarım penceremi seviyorum Küçükte olsa.. Mustafa Yaman 30 aralık 2018 |
beğendim...
ŞİİR’in huzur verdiğini öğrendik…
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..