Bebek odası
(birbirlerinin yüzlerinde,
insan olmaya ait tüm alışkanlıkların mimiklerine baktıkları onca zamandan sonra, fikirleri bir kenara bırakıp doğalarını ortaya koydular yüzleri çok hızlı değişmeye başladı o kadar çok surete girdi ki; geride kaldı, yetişemedi bu hıza ürkerek aynaya baktılar uzun bir sessizlik oldu fikirlerine ve alışkanlıklarına geri döndüler Birbirine ayna niyetine yasladılar Boşluğa yaslanan duvarlarla Eski bir örf gibi sarıldılar Trafik ışıklarında saldılar Güvensiz rüyalar hayra yorulan Buzlar eridi Kabardı deniz Rüzgarın estiği aynada Yüzlerine baktılar Uzun bir sessizlik oldu Bir daha kendileri olmadılar Tanıştılar yeniden Ve yeniden Ve Yeniden) |
"BEBEK ODASI" isimli şiirinizi haz alarak okudum ve beğendim...
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..