NE OLDUYükseklerden uçuyor, yere hiç basmıyordun Benliğine ram olup, tapıyordun, ne oldu? Rüzgâr olsan garibin üstüne esmiyordun Gördüğünde yolunu sapıyordun, ne oldu? Büyük küçük bilmezdin, sanırdın ki ölmezdin Suratın sirke satar, zoraki de gülmezdin Sayrı hatırı sormaz, taziyeye gelmezdin Nasihat edenleri tepiyordun ne oldu? Dilin sivri bir hançer, zehirden de keskindi Akla ziyan hâllerin, haramiden baskındı Dostların meclisine ayakların küskündü Aklına esenleri yapıyordun ne oldu? Müflis tüccar gibiydin, sandın kendini Karun Çamurdan çıkmak için, bekledin hep aferin Kelaynak kuşlarını, sanıp cana aspirin Yumurtadan yünleri kırpıyordun ne oldu? "Yazık, eser kalmamış gençliğinden, gücünden!" Kocamış kurtlar gibi inliyorsun acından Harmancalık istense,vermiyordun çeçinden Kapıları yüzlere çarpıyordun ne oldu? Bizar durumda kaldın, çektirenden habersiz Şinel’e çatıyorsun, " ahu(!) gözlerin fersiz" "Gemi batacak derken, kalıyordun duyarsız Üstelik de gülmekten kopuyordun ne oldu?" Ne oldu??? DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ ÝÜREĞİN SESİ’NDEN |
Her zamanki gibi yine çok duygulu bir şiir okuttunuz...
İlk emir OKU ile başlar…
......................................... Saygı ve selamlar..