tutunuş öykülerim llŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bazen sadece yazmak istersin ... dua biriktirdi gök kubbenin yıldızları kimi dudağı uçuk bir hikayeyle kimi gözlerine giydirdiği takma kirpiklerle .... içimde aksanı kırık bir ezgi eteğinden tutup çekiştirsem kendime eli kolu ayrı düşüyor yalanların elimden hüzün yiyen kuşlar bile uçurum her çıkmaz sokak ayrılığı unutulmayan toprağa mı çıkar ki koskocaman bir özlem bu bilemezsin sen tabi üstelik yağmur geçti üstünden, dünya döndü gün geceye karıştı sensizlikte -herşey aynı yani güneş desen daha bir harlı ısıttı evreni kızgındı belki de akşamdan kalan gökyüzüne çocukluğumun yarınında yatalak somurtkanlığını hiç sevmedim baba göğsüme bıraktığın kimsesizliği sevmedim -beni bağışlamalısın bu yüzden balkonsuz evlerin hasta menekşeleri vardır ya tıpkı öyle bi-r şeyim bu ara saat tıkırdıyor ve zaman geçiyor amansızca ..... kuzeyinkızı/boşluk |
tıpkı öyle bi-r şeyim bu ara
saat tıkırdıyor
ve zaman geçiyor amansızca
hüzün dolu duygu yüklü bir eserdi, kutluyorum kalemi saygıyla