En son aşk şiirini seni öldürdükten sonra yazmıştım
sonra gıyabında kayıp ilanı verip bir mezar taşına
gölgesini kaybetmiş bir ağaç altında
altı noktalı zar atmıştık tanrıyla



İki nehir arası bir adımlık kuşku
minyatür bir cehennem ki müdahil
sonra madmazel
seni yalnış bir adreste arama fiili
kayıt dışı özne,
kayıp bir kent alegorisi



Hiçliğin de beyazı vardır gölgesi kendine muhalif
foto sentez yapmayan ağlayışına tek tanık o merhum martı
kalbimi işportaya bırakıp gittigine dair onca rivayet
arızalı bir bakış açısı olsa da ruhun intihar teşşebüsü
herkes en az bir kez öldürtmeli kendini diğerinde



Uzun şiirin kısası
üstünde ki göz
marjinal bir bakışın
ve asimetrik körlügün
olağan dışı yansımasıdır
hayatla temasına

oysa aslı ile aynıdır her yara...




cç_