İnsan(mıy)ız
Bir damla sudan olma anadan üryan doğma
Dışı buz Himalaya içi ateşten mağma Bir elmanın yüzünden nefsi cennetten kovma İnsanlık fıtratını döndüren insanız biz Kendisi Adem oğlu sevdiği Havva kızı Süleymanla tahtlanıp mahveyledi Belkis’i Nemrud’la ateş oldu göklere çıktı isi İbrahim’le ateşi söndüren insanız biz Kavgayı körükleyen fitne başı Kabil’dir Merhameti dağların boyu kadar Habil’dir Ebrehe’ye kibrini dar eden Ebabil’dir Zâlimlerin zülmünü dindiren insanız biz Ebu Cehil, Leheb’le melanette yarışta Alnı secdeye değen Muhammedi duruşta Ömer’le adaleti sağladı bir vuruşta Haksızlığı direnip sindiren insanız biz Ferhat olup dağ deldik Mecnun’la çöle ramız Hem Şirin hem Leyla’ya çıkar gönül yaramız Saraylarda Züleyha zindanlar da dramız Yusuf’ları kuyuya indiren insanız biz Kabül olunmuş dua tutmayan dilek gibi İyiyi ve kötüyü ayıran elek gibi Sanki cennetten çıkma bir yüzü melek gibi Bir yüzü canavarı andıran insanız biz Piyonun arkasına gizlenen meşhur bir şah Keloğlana kızını layık görmez padişah Ne hallere düşmüşüz eyvah hem de ne eyvah Aynada ki kendini kandıran insanız biz Mustafa Kutlu Çayeli/Rize |
Yaşanmışlıkları dile getirerek kendi benliğimizde
Ne kadar insan olduğumuzu sorğulattınız.
kaleminiz daim olsun sayğılarımla.