Ön şartım insan
Gözümün gördükleri çirkin işler olsa da
Güzele doğru iten neden, dürtümdür benim Topraktan nefeslenen ağaç çıplak kalsa da Köküne gizlenirim edep örtümdür benim Taşıdım bedenimi öteye çeke çeke Ne elif oldum ne vav ne nokta ne hereke Bir kalem bir de kağıt benden kalan tereke Üç beş harf birkaç cümle pılım pırtımdır benim Duvarların rengine karışmış acınızı El etek çekilmeden bitmeyen sancınızı Ey başıboş sokaklar kıpkızıl hıncınızı Gelin de benden alın, sabır sırtımdır benim Gök kubbenin altında aynı tas aynı tava Fikirlerimiz ayrı havamız aynı hava Başkasını bilmem de sol yanım koca ova Zâlimlerden ziyade vicdan artımdır benim Kavgaymış gürültüymüş geçin efendim geçin Üç nefeslik âlem de tahammülsüzlük niçin İyi ilişkilerin kesilmemesi için Dürüstlük samimiyet tek ön şartımdır benim Ne toprağa sahibim ne ahşap ne kerpiçe Var diye hayal ettim gerçekler düştü hiçe Sadece şiir yazdım ömrümü içe içe Tek basılı evrağım kimlik kartımdır benim Mustafa Kutlu Çayeli/Rize |