İş bu şiir Sığınmacılar/ Mülteciler düşünülerek yazılmıştır Biraz empati.

Binbir türlü yollara düşenleriz biz.
Yarım kalan hikayenin son cümlesiyiz.
Takıldık zihinlere,
Gidenimiz belli değil.
Kalanımız belli değil.
Kimimiz heyecana yenik düştü,
Kimimiz de ataşe.
Su’yu da gördük,
Ateşi de...

Uçmak yasak,
Ölüm yakalıyor tepelerde,
Çılgınlık şok ediyor damarlarımızı,
Damarlarımızda akan kanının tarifi yok.

Yolculuk varmış yabancı bir nehir kenarında,
Takıldık bir klavuza gidiyoruz bir yerlere.
Bilemiyoruz...

Bir diplomat tarif ediyor bizi cümlelerinde,
Kimi mülteci diyor kimi sığınmacı,
Biliyorum geçmişi ya etmek çok zor.
Şaşkınız düne bugüne.

Tepelere göz gezdiriyoruz.
Yükseklere çıkmak ne zor.
Ölüm mü bekliyor nehirlerde,
Dilemek mi dilenmek mi gönlümüzdeki çığlıklar?
Bilemiyoruz....

Bir tacirin cümlelerine emanet ediyoruz hayallerimizi,
Hayat bulsun ümidiyle geleceğimizi emanet ediyoruz sandallara.
Bir diplomat sahip çıksa ne olur çığlıklarımıza!