SÖZ YERİNİ BULMADI
İnsafın yok mu senin, beklerken geçti yıllar?
Nedir bu çektirdiğin, bende sabır Kalmadı Birbirine karıştı, sana giden tüm yollar Boşu doluya koydum, akıl fikir almadı. İnanmazsın belki de, bilsen ne çok bekledim Başıma karlar yağdı, saçlarımı akladım Hafta ayı bırak da, günü güne ekledim Nasipse olur dedin, söz yerini bulmadı. Kader avlamak için, aradı beni seçti Kavuşma kanatlandı, başka diyara uçtu Adı sanı olmayan, herkese kucak açtı Bizi teğet geçerken, şans kapımı çalmadı. Sitemin ağır bastı, kaç kereler kırıldım Yaram kabuk tutmuştu, sol yanımdan vuruldum Muhtaçlık köprüsünden, geçe geçe yoruldum Yüzüm asılı kaldı, biraz olsun gülmedi. Seni gördüm göreli, hep peşinden koştum ben Aşkınla çağlar iken, bentlerimi aştım ben Umutlarım tükendi, şaşırdıkça şaştım ben Doğduğumdan beridir, çile küpüm dolmadı. Nereden bakarsan bak, içerimde yer etti Dertleri derdest edip, ayrılıkla bir etti Adım Kel Murat dedi, inadından yılmadı. Necati uğraşırken, eridi -soldu –bitti Sözüm sözdür demiştin, benim için senetti Yokluğunda tükendim, yeteri kadar yetti Ne kadar yalvarsam da, dileklerim olmadı. Necati OCAKCI 25.01.2024 ANTALYA |