MUEBBET YEMİŞ İMGELER
beni yokluğunla imtihan etme
yoksunluğumlada hiç bir soruya cevap verecek halde değilim zar at ama zar tutma zaten ben bu oyuna bir sıfır yenik başladım neden niçin özlerim ben seni hem de ne biçim empati mi bu sempati mi adını sen koy cicim aşkınla yandırdın döndürdün küle bak hele hele acı mı tatlı mı kadrini sen koy hangimiz düşmedik metruk yollara hangimiz sevmedik meczuplar gibi kim çılgın kim yılgın bilebildik mi sordular bana uzaktan sevmek nedir diye söyleyeyim mi bir mahkumun parmaklıklar arasından bakarken özgürlüğü yeğlemesi gibi görünüşümüzde bir farklılık olmasa bile yüreğimizin ritüelinde muebbet yemiş imgeler haydı atla düş düşlerime tutmasam seni namerdim zehir olsa içerim ellerinden akla karayı seçerim ya gözlerinden onlara andım olsun derim ben seni yerim yerim can ciğerim ne seni sevdiğime pışmanım nede beni sevmeyenlere düşman senle olmak senle tepeden tırnağa ıslanmak varken sensizliğedir isyanım densizliğe beni yanlış anladın bak iştahından öpüyorum demiştim bakışlarından değil yürek mididir insani zedeleyen erek mi yoksa yanlızlık mıdır acılara şapkayı ters giydiren ben senin için belkiyim sense keşke belki seviyormudur diye keşkeleri mi şaha kaldırdım ağrı yok bende bu gece sanrıda çünkü; sinirleri mi yeni aldırdım |