Bé dawi../sonsuzluk.
Lı ser seré deşteki bı evokim
Dı bıni minda dehep kevokin Lı xwe dıxe bı kok u neynokin Bı baharek da jı bu xwedokin Aşığım bir ovanın içinde Altımda iki güvercin Vuruyor başına derin tırnaklarıyla Tanrı için bir baharda Bı keyfek heşini dıbare Lı ser seré hewranda Eşqe nawé xwe Bı nawé xwera Dıbé Yağıyor mavi bir keyfle Çam üstlerinde Aşk ismini kendi isminin yanında yazıyor Gula dawiyé Dı behrek da zér dıgere Ne bı rewşe Ne bı kewşe Bı halek reşani Berxwe dıkeve bı kéşani Son gül Derin bir denizde altın arıyor Hoş olmadan Samansız Siyahi bir halde Acınarak kendine içerek Bı tirs u maké Dıxwe huri u roviya Car kale Car ciwane Dı dıleki da bı kerwane Nıvi kiriye quşxane Lı ser seré zimane Dıgre pişti ziwane Hepki ji malé Hepki ji mewane Dıbé dewr u dewrane Xerabe zemane .. Korku yaparak Yiyiyor tilki ve hurileri Bazen yaşlı Bazen genç Bir gönülde kervandır Yarım birakmış tavayı Dilin üstüne Arkasında zivana kalmış Biri evden Biri misafir Devir devran olmuş Zaman kötü zaman Eşqé candayi Bı dılek şorayi Lı hev dıxin bı telika Aşk can vermiş Tuzlu bir gönülde Şakalaşıyorlar terlik ile.. .. Ken u girin dı hewda/dı qu dılek bé dawibe.. Gülüş ve ağlayış iç içe/ gönül sonsuz olunca... Y/y... |