EY YÂRHasretin içimde kapanmaz yara, Daha ne beklersin, gelsene ey yâr. Kimse el vurmasın, yandım bu ara, Elinden dermanı versene ey yâr. Yıllardır kapında bekletiyorsun, Ne bırakıyorsun, ne “gel” diyorsun, Bitmedi mi öfken, ne bekliyorsun? Çıkarıp gönlünden, silsene ey yâr. Sorarsan; hasretle hemhal olmuşum, Unutmuşlar beni, dertle dolmuşum, Çoktandır belamı zaten bulmuşum, Kadir kıymetimi bilsene ey yâr. Yürekleri yakan, sessiz sedayım, Bilesin ki ey yâr sana fedayım, Artık tahammülün sınırındayım, Ne olur yüzüme gülsene ey yâr. Kimseden kimseye fayda olmuyor, Kimse aramıyor, kimse sormuyor, Gönülden çıkarma, yeri dolmuyor, Gelde şu halimi görsene ey yâr. Kartal parçaladı, kuzgun bölüştü, Nice kışlar geçti, cemreler düştü, Yılların özlemi sele dönüştü, Yüzünü yüzüme sürsene ey yâr. Sabri Koca |
Aşk bahardır, aşk başlangıçtır, aşk yaşamaktır…
Çok hoş...
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..