sahnedekiler
kalabalık; yalnızca temaşa içindir ve birazdan denilen sahte bir süreçten sonra dağılır
eskiler meygûn derler, şarap, mitosuna inandırsın rengini "günün kızıl batımları" lahdini sahnenin tam ortasına bırakır kireciyle, sol omzumdaki dövme üzümün, akşama evrilmesine benzeterek çağrılanı sandalyesinin şeklini alanlar, bağdaş kurmaktır toprağa salınan mülkiyet sahnenin dışından gelir, seslerin konukları sanal tapularıyla cennetin parsellerine tehlike; çizgisine silgi değenlerin, fillere benzeyen hafızasıyla saklar kini eskiler meygûn diye çağırır gecelerle akran olup inen perdeye çekileni |