Umutsuz Bir Sükut...
gözlerimde asılı
değişeceği yok gibi yok gibi zamanımın kaygısı daha ne ister ki şu kader de denilen istediği bu değil mi bu değil mi açık kalırken hep vuslatımın kolları, bir tek sen varsın bir tek sen aklımdan hiç çıkmayan çıkmayacak olan tahmin etmek o kadar zor mu yazılmışsın bir kere kalbe kocaman kocaman, elindeyse sil denemek bedava başaracağını da sanmıyorum yüreğim de var iken hep o hicran, bir tek sen varsın bir tek sen anlama hayat veren kim istemez olsun canan da can can da canan sen ile dolup taşıp kemale ermek olur iken hep hayallerime han düşlerime mekan, bir tek sen varsın bir tek sen ağlayıpta gülmediğim gülemediģim ömür çarkında iflas, bu da benim şansımmış yaşarken ölmek ölürken yaşamak bırakır iken beni hep yalnızlığımla başbaşa, bir tek sen varsın bir tek sen şiirlerimin aşkı hecelerime niyaz olmuş kelimelerimin kahrı bitmeyen tükenmeyen ilham kaynağımın sonsuzluğa çağrısı beraberimde götürmezsem namerdim ruhumunda olmuş iken hep bir parçası... bir tek sen varsın bir tek sen belki beni anlayan yine de sevmek sevilmeye şart değil gurbet sılaya özlem hasrete benim sana olduğum gibi, sen öyle san sen öyle san gelir iken umutsuz bir sükut hep arkadan. hep arkadan... * Berlin , 26.11.2018 * Talat Özgen |