Hazan DeğdiEsti bir hoyrat rüzgâr Dallar boynunu eğdi Onsuz mahzun bu diyar Gülüme hazan değdi Elleri bağrında yar Issız bir yerde ağlar Çoktan bozuldu bağlar Gülüme hazan değdi Yüzünü döndü zaman Sustu, o içli keman Arkam toz, önüm duman Gülüme hazan degdi Ne şarkıda tad kaldı Ne dîl’de murad kaldı Bende buruk tad kaldı Gülüme hazan değdi İbrahim Taşdemir |