BİZ DÖRT KİŞİYDİK
Biz dört kişiydik
Ben Keyfimin kahyası Yalnızlığım Ve uçsuz bucaksız hayallerim * Keyfimin kahyası bir var bir yok Tadı tuzu eksik benzer bana Yalnızlığım en vefalı dost Her an yanımda Nefesim gibi * Hayallerim vardı avunduğum Saf değiştirmiş Son anda terk etti beni Hayal kırıklıklarım da Eksik yanıma eklendi Defnedildi kimsesizler mezarlığına * Dört kişiydik yola çıkarken Yine başa döndük Elimden bir şey gelmez Bir o yana Bir bu yana Duvarlara vururum kendimi çaresizce Gözyaşlarımız dökülür şuursuzca Kaldık yine başbaşa Yalnızlığım ve ben Mustafa KARAAHMETOĞLU 23.12.2017 / 20.11.2018 |
Ne yüreğinde,ne gözün de kimseyi abartmıyacaksın ki,hiçe sayılmasın varlığın.
Asıl inciten tutulmayan söz değildir,o sözü söyleyendir.
Bir söz,bir gözü yıllarca ağlatabilir.
Yaşama dokunan gerçek bir anlatım naif ve içsel duygular tavan yapmış.
Yazan ve yazdıran yürekleri tebrik ediyorum,usta kalemden he zaman
bizlere böylesi güzel şiirler okutuyorsun değerli dostum..
En kalbi selam Tebrik ve Saygılarımla