Dilim lal oldu... Mevlid'e ithafenŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiir de kendi nefsime eleştiri vardır, "her nefis ölümü tadacaktır."Ali imran 185
Oysa aşkımmış naçiz, dilim tutam...
G/özüm kör, dilim lal, nazanı yutam... D/esin ki mene, bir ab-ı can katam... Aşkın’dan naçarım, nan satam... Özüm muhtacım canım-a pek yetim... Hazan gelince, kalan yek pareyim... Ş/ayan oldu; hep fakir fukarayım... Günahkarım; nasıl sana nef satam... Uçurdun sözleri! kafiye yazam... N/arın tozdan bela, yaptığın haram... Pişirdin içine koyduğun cefam... Yakamaz ciğerimden in/saf satam... Ud’u ! koy altına harlansın kazan... Mey içen yoksa! ney mi ki yazan... Mevlidin’e hiç mi yoktur hiç! hazan... Resulün davasını ben nasıl satam... Cümle açalım avucunu aleme... Makbul olur açılınca, yok deme... Var mı başka bir sermayen af dile... Acizem; bende başka yok! satam... Naçar:çaresi, çözümü olmayan, çaresiz olan. Nan: ekmek Nef:menfaat, fayda, kâr, çıkar. Ud: odun |