Faika hanım
Gözleri uykulu titreyen bir sabah esintisinde
Henüz mahmur bir bakışla süzülmekteydi Pembe yalı... Faika hanım, şehrin gürültüsünden uzakta Kan getirmiş sükunetine.. can bulmuş pembesinde yalının.. Güneşin yavru gölgeleri Seken kuşlar gibi dolaşıyordu.. odanın köşelerinde Güneş batıya yol alırken Dev adımla büyüdüler Uçup gider gibi oldu Bir dolu çitlembik Sıcak kokuları kaldı odalarda bir çimdik.... Turkuaz saksıya tezyin edilmiş nazlı palmiyenin Aklanır gibi oldu ışıksı dalları koyu renge çaldı yeşilleri .. Zaman karanlığı gösterirken.. Yarınki aydınlığa çalıştı saatler Karşıyakada közlendi pencereler.. Ay doğdu boz rengi... |
Şiirin; yazılışı mükemmel, geçişler mükemmel, akışı mükemmel...
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..