Y E Ğ E N - XVI__________ İnsan arıyorum… DİOGENES İnsanlığımızdan utanır olduk… Beşeriyet bu mu, bir söyle yeğen? Burnumuza kadar, öfkeyle dolduk; Sürer mi bu hayat, hiç böyle yeğen? Dört kitap söylüyor, haramdır riya… Dedikodu yapma diyor Kibriya! Hacı, hoca, meczup, derviş, evliya; Kotarıyor her gün, goy goyla yeğen… Agop’un kör kazı misali yutan… Komşu eşeğini, boyayıp satan! Ne ölüye ağlayan, ne bir yas tutan! Geçiyor ömürler, hay-huyla yeğen… Gündelikçi akıl, olmuş hep mister! Yüz verilmiş üste, astarın ister… Hep ahlaksızlıkta yapmışlar Master; Gidilmez bunlara, konvoyla yeğen… Böylesi insanlık, akıla zarar… Vatana kör bakan, de; neye yarar? Gün gelir bu halk bir memleket arar; İşi zor yurdumun, bu soyla yeğen… İnsanlığın, şu son hali çok vahim! Sanmayın düştüğüm sadece vehim! Yardım et bize, Er Rahman, Er Rahim! Paklanmaz bu nesil, bol suyla yeğen… Antalya-2018/11 TDK - SÖZLÜK: Kibriya: Cenab-ı Allah’ın azameti ve kudreti… Er-Rahman: merhamet eden, şefkat gösteren… Er-Rahim: lütuf, ihsan ve ikramda bulunan. Vehim: evham, şüphe, kuruntu… Halil Şakir Taşçıoğlu |