NOSTALJİKSaat gecenin biri Yine bir gece saati Hesaplasma vakti Zamanı elimde yontamıyorum İçimde birikmişlerim var Tutamıyorum, Hayallerimin ipini emanet tutuyorum Her an elimden kaçırıverecekmişim gibi Kendimle,seninle Kafam darlanıyor Hiç keyfim yok Geceler bana uzak Gündüzler ırak İçimde ketum bir derin sessizlik Yine şarkıların gazabına uğradım bu gece Gözümde yaş kalmadı,dertte derman Yerde kırık bira şişeleri Son damlalar ağzından yere damlıyor Beynim dönüyor Ayaklarım karıncalanıyor Ayağa kalkacak dermanım yok Hayallerim,sükutu hayalin dehlizinde Dalgalar göğsüme çarpıyor Beni oradan oraya atıyor Ben ne zaman öldüm bilmiyorum Ben ne zaman güldüm hiç görmedim Bugün var,yarınlar yok Sabrım kalbimde geri saymaya başladı Nereden, nasıl başlayacağımı bilmiyorum Usumda gölgesi yarım kalmış Derin sancılar, can çekişiyor Kendimden önceki son yalnızlık Bu Son dibe vuruş Yaşamın ekseninde,ezanın sesinde Yeniden uyanış,yeniden kendine varış Nostaljik bir hayat çırpıntısı PINAR DOLUDENİZ |