VUSLAT-I MİHMAN

Zemheriden bir kış üstü
Sensizliğim böler uykumu
Geceyi bölen sessiz bir çığlık
Kopar içimden
Gözyaşlarım yanaklarıma düşmeden
Sessiz hıçkırıklarla içime ağlarım
İçime içime akıtırım sensizliğimi
Geceler boyu
Gecem gündüze düşmeden
Zemheriden bir zifiri karanlık gecesi
Odam soğuk, düşlerim soğuk
Güneşi beklerim senin için
Ürkütmesin dihe seni
Bu köhne yalnızlık
Zemheriden bir kış ustü
Sızsam rüyalarına
Sarar mısın beni?
Uzaklarımı yakın eder misin
Rüyalarımı düş
Düşlerimi hayat yapar mısın?
Gerçek olur musun o zaman?
Kolların sarar mı gecemi?
Gözlerin öper mi düşlerimi?
Bir görsem seni
Vuslat-ı mihman mümkün mü?
Geceme,gündüzüme
Düşüme,gerçegime
Yüreği ile giden
Yüreği ile döner, bir gelsen Sitare
Özledim seni
Daha söyleyecek o kadar çok şeyim var ki sana...



Pınar DOLUDENIZ