SESSİZLEŞİYORUM
SESSİZLEŞİYORUM
Kocaman bir boşluktayım İçimde devasa çukurlar birikiyor Gönlümün son kirintilari kalmış Sanki rüzgar üstüne rüzgar yemişim Adım attığım yollar çamur olmuş Kalemim ve hatta kollarım kırılmış Kocaman bir yalnızlığın içindeyim Düşüncelerim dahi karşı çıkıyor bana Sanki bağırıyorum da duyanım yok Büyük bir kalabalığın içinde duruyorum Ve tek başıma kendimi boğuyorum İçim içime atıyor sessizleşiyorum Gönül kırıntılarımı topluyorum Tek başıma oturmuş ağlıyorum Her geçen zaman kendimi kaybediyorum Her geçen zaman sessizleşiyorum Her geçen zaman yanlızlaşıyorum Her gece kendimle dertleşiyorum Gönlümden haykırsam bağırsamda Gönül kırıntılarım ile boğulsamda Ben gittikçe sessizleşiyorum... Hüseyin TORUN |