Tadı yok...Aklım almaz şu dünyanın gidişine Bir şey kalmamış bizi bizde tutan Ne luzum vardı bunca değişmeye Anlamıyor başına ne gelecek yıkan. Özümüz kalmamış din, iman para Tadı yok mevsimlerin rengi soluk Yaşadığım yalan içim onulmaz yara Bu şehrin sokakları vermez mutluluk. Derin burukluk kaplar andıkça eskiyi Ne seyrine doydum ne mesut oldum Anladım ki boşuna tüketmişim nefesi Yaşadığım bu hayata yabancı oldum. Çekildikçe çekıldim bir yokluğun içıne Kuruttum gözyaşımı hiç belli etmedim İçim yanar her memleket türküsünde Seneler geçti gitti hiç fidan dikemedim. Farkında olmadan büyütmüşüm acıyı Susuzluğum hiçte bitmedi bu şehirde Unutan,unutsun ben unutmam sılayı Dönsem neye yarar aynısı olmuş köyde... |
Şiirin sesi hiç susmasın...
............................................. Saygı ve selamlar..