Tespih
Ve sonra yaşlandım ..
Aralıkta mısır taneleri gibi Kartlaştı kalbim .. Şimdi, Annemin beyaz geceliği gibi saçlarım. İki yöne doğru tarıyor hayat beni Hangisi doğru bilmiyorum .. Diyorum ki bazen .. Belki yağmurlar tutar ellerimi Ben de eski bir yumağı sarar dururum sana doğru. Ayak bileklerim yine bir karıncayı ezerse. Affetme beni .. Yanlışlığım kendime! Yanlızlığım ise , Mahalle arası pazarlar da ille de ipek gömlek satıyor .. İyi biri ol sen de artık . Al şu bendeki ağrıyı götür eskiye .. Biliyor musun? Çoktandır gökyüzüne bakmıyorum. İki duvar arasındayım Sırtımdan örümcek ağları damlıyor ince bir ipliğe .. Yani işte ; Kötü kadınlar da sakız çiğniyor Ve lekesiz dolaşıyorlar avlusunda ömrümün .. Belki diyorum, Şişmanlasam iyi gelecek bana. Bir yalnızlık daha mı doğursam? Yada bir çığlık atsam Kaç nefes uzağımdakiler duyar beni ? Vay efendim! Seninde kuşluk vaktin gelmiş belli ki ; Bak ezan sesine karıştım yine. Eğildim yere düşen tespih tanelerini saydım. Allahın doksan dokuz tane adı varmış Bir kadının ise hiç .. Ve şöyle geçti içimden .. Ben bir hiç’im öyleyse .. Özge Özgen |