KONUŞSUN (ŞİİR VE DİNLETİLER)
Boş lakırdı leyleğin ta doğuştan mesleği;
Burası er meydanı sözü olan konuşsun… Sevmekte sevilmekte fıtratında beşerin; Yar olup yar gönlünde izi olan konuşsun… Size susun diyen yok edebe biat yeter; Has gülün bahçevanı sanata sanat yeter; Pes etmek kolay amma gayrete inat yeter; Birbirine bakacak yüzü olan konuşsun; Kimisi hep kavgada fareyle kedi gibi; Kimisi hep yanyana ediyle büdü gibi; Kimisi mezarından fırlamış ölü gibi; Şu gönül sofrasında cüz’ü olan konuşsun… Hece vezni seslenir, mutlaka duymak gerek; Serbest vezin denmişse serbest değil mubarek; Çoğumuz karalıyor bilerek, bilmeyerek; Kafiyeyle, redife naz’ı olan konuşsun… Haddini bilmeyenin kalemde teri olmaz; Hele çıksın meydana dizinde feri olmaz; Bülbüller diyarında karganın yeri olmaz; Dilinden türkü akan sazı olan konuşsun… “Oku” diye başlayan hak dinin neferiyiz; İşimize gelmezse, bu yolda seferiyiz; Madem ki şairleriz, şiirin has eriyiz; Yazılan kitaplarda gözü olan konuşsun… Bırakın lamı-cimi herkesin belli seyri; Kaybolacak şiirler olursak ayrı-gayrı; Doğruya doğru diyen susar gelince eğri; Edebiyat bağında özü olan konuşsun… Çalınan şiirlerin nerde haddi-hesabı; Köşelerde çürüttük sayfa sayfa kitabı; Unuttuk sanki biraz sanat denen hitabı; Çoklardan bıktım artık azı olan konuşsun… Gitti Cemal SAFİ’ler vurgunda gitti sanki; Karakoçla birlikte mihriban bitti sanki; Bizden olan cananlar bizi tüketti sanki; Derdimize dermansa tuzu olan konuşsun… Ali ALTINLI – 25.10.2018 Saat: 00:17 |