Soy ağacı
Benimle aynı uykuyu uyumuyordu aslım,
Her ne kadar olsam da hayâllere teslim, Dostum değillerdi asla, Umut mesela, en büyük hasmım! Unutmak lütuf, aklıma tılsım, Bağlandığım anılar; yük, güruf, yinede bir kısmım, Tokatlanarakta olsa, yaşıyordum kısmen, Teselli bulmasam, esir ederdi beni hırsım. Keyif, neşe bir kenarda kalsın, Bana benzeseler de ismen. Her ne kadar dünyalıyı anımsatsam da cismen, Bakabiliyordum sadece, penceresinden, Gölgem, asılı kalıyordu perdelerinde, Hayatta kalmak, durmaktı gurbette, Ölümlüydüm, aslen. |