Güle Varmak İçin Kül Olanlar
...yarınlarımızı inşa eden öğretmenlerimize tazimle...
İlim meşalesi köye varınca... Gökte dalgalanan alları gördüm Gönül teknesinde aşkı karınca... Dudaktan süzülen balları gördüm Sert rüzgârda dimdik duran canları Yarını bugünden kuran canları Şerri hayırlara yoran canları Meyvelere durmuş dalları gördüm Karanlık gecede yıldız oldular Hakikat yolunda bir bir soldular Gecekondularda cevher buldular Onlarda tarifsiz hâlleri gördüm Yıldızlara değer onurlu başlar Zalimlere karşı çatılır kaşlar Özgürlük göğünde uçuşur kuşlar Ilgıt ılgıt esen yelleri gördüm Güle varmak için kül olanları Bilgi kervanına yol olanları Yalnızca Allah’a kul olanları Mazluma uzanan elleri gördüm Gönül lambasını kısmayanları Nefret biriktirip kusmayanları Haksızlığa karşı susmayanları Yunusça söyleyen dilleri gördüm Yerli ve milliyle dolu özleri Senetten muteber şirin sözleri Yıldızlar kıskanır gülen yüzleri Dostluğa açılan kolları gördüm Gündüzlere döner kara geceler Sevgiye banılır bütün heceler Bize mesken olur dağlar, yüceler Aydınlığa varan yolları gördüm Başta ne hoş durur bilgiden taçlar İrfan sofrasında(n) beslenir açlar Tahtanın başında ağarmış saçlar... Dikenler içinde gülleri gördüm M. NİHAT MALKOÇ |
Kalemin susmasın
___________________________Selamlar