Tüm kırık dillerin acısıydı harflerimiz...
Bir birleşme arzusuyla yanıp tutuşurken belki...
Boylu boyunca bir duygu yüklenir sırtına
Harf... harf olmaktan utanırdı...
Hamallık ona göre değildi... duygular işletmişti
Sadece kelime olmaya var olmuşken
Neden duyguların çekiciliğini yapmalıydı ki?...

Bir hevese kapılıp da kaçıverdi olduğu yerden harf
O derin mavisi duyguların göğüslerine düşüverdi
Tüm bulutları emdi uçlarından
Harfin dolgun yanaklarına ansızın bir mavilik düştü
Gamzesine kadar özgürlük
Boğazında kucak açan cennetin şarkısı...

Satılık bedenli kelimelerin dudakları olmak istemiyordu harf
Uzun uzadıya uzanmak, tek bir beden olma düşüncesinde
Kelimelerin ırzına geçmediği bakire bir ruh olmak istiyordu harf
Çok görüldü bu işte diğer dudakların küfürlerinde
Misal ki duyguların hamallığında kırılıyordu ayakları
Ve şimdi düşününce o emdiği gökyüzü rüyasını
Masrafı artıyordu boş beyinlerin kafasında insanların
Ve zorla da olsa harf
Kahpe izler bulunan kelimenin dudakları olmuştu...




Ya yaşamalı, ya da yaşamalı idi harf
Kelimeler devam ediyor nasıl olsa...





E F T E L Y A...
(Akdeniz’i cebinde taşıyan kız...)


(2014 mavilerinden...)


Hep siyah olamaz ya...