YEĞEN - XIV___________ Vay ki vay yeğen /devamı Nerden girdi, aramıza bu düşman? Bunlar bizden çok değişik soy yeğen! Tanıyan bir, tanımayan bin pişman; Sen bu soyu, bir kenara koy yeğen… Allem edip, kullem edip solduran; Askerimi, zindanlara dolduran! Masumların saçın, başın yolduran; Bu soyu gel, milletinden say yeğen… Nebi dendi, gördük onun ümmetin! Senelerce, yediler hep nimetin… Topladılar, en hasını servetin; Kalmadı hiç milletime pay yeğen… Verdik elde kalan o tek silahı; Değiştiler, başımızdan külahı… Unuttular, “hayyaalel felahı;” Şaşırdık biz, bu ne biçim huy yeğen! Önce yurdum, ithalata bağlandı… Dolarların tabanı hep yağlandı! Yandaşlara bol, bol kazanç sağlandı; Kolaysa sen, şimdi gel de doy yeğen… Yazdıklarım hep ağrımdan, acımdan! Selam gelmez gardaşımdan, bacımdan! Çok şeyleri kaybettim ben gücümden! Bari sen gel, feryadımı duy yeğen… Antalya-2018/10 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Göremeyiz artık hiç yönümüzü Hileyle kestiler hep önümüzü Zehire bandılar her günümüzü Ne düğünler kaldı ne de toy yeğen.................................................................................mirim Hey diyerek şuna buna saldırır, Emir ile döner karar aldırır, Ar etmez ki, utanmayı kaldırır, Düşülen duruma demez oy yeğen;...........................................................sakaogluhasankarakucuk |
….kalemin susmasın...