Alçaklardan
Alçaklardan seslenip, yukarılara hevesleniyorum,
Sınırlara, kriterlere, statülere küfretmeye doyamıyorum. Ütülü elbiselerin gizlediği kütüklere, balta vurmalıyım, Yüzlerine tükürmeli, Kendi pislikleriyle süpürmeli... Yine de altta kalmalıyım, Onların yapmacık külfetlerine gelemiyorum. Doymuyor, doyrulamıyor, sıkılmıyorlar halkı tokatlamaktan, Çocuk gibi oynayıp, çekinmiyorlar, boyunlarına halka takmatan, İmanı gevredi herkesin, ucuz yollu hakkı aramaktan, Sor bakalım nasıl, eller, ayaklar nasır; Bu çarkı tamirattan! Keyiften rahatlıktan değil, Sıkıldılar, sıkıntıdan, dertten şarkı tutturmaktan, Hangi cennetten arsaları vardı, bu kadar taksiratla, Bu dünyada ne işleri vardı, Şeytandan olma teçhizatla, ’Ne olacaktı’ değil mi? Milyonları tahribattan, Parsel parsel hayatları taksimattan, Başımı eğip susayım, Doğru ya: Yine de ben alayım alttan! |