Güvercinler Ağlıyordu
Savaş tamtamları çalarken bütün coğrafyalarda
bilhassa Asya ve Afrika’da ve insanlar açken açıkken susuz bir başınayken kralların soytarıları hala kralları güldürmeye çalışıyordu kral sofralarında... Ulu bir çınar ağacının dibinde güvercinler ağlıyordu hem de akbabalara ve leş kargalarına aldırmadan ve hayat umudumuz sevdamız geçmişimiz olan hayat daha önce hiç bu kadar hafife alınmamıştı... Sayısı iki elin parmaklarını geçmeyen diğerleri Amerikan Barlarında viskilerini yudumlarken silah şirketlerindeki kârlarının helalini haramını düşünmüyorlardı bile insanlar patır patır düşerken toprağa bir insan ölmüş belki eş değer bir dağa hiç bir anlamı yok ki onlara... Tarih ve coğrafya atlasları baştan sona değişecekti belki tabi onları çoğaltacak işçileri bulabilirlerse... AHMET ZEYTİNCİ |
Sevgi yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..