kor ıssızlık... rotamda rıhtımımsın; karan" lığın kor dalgalarından, ıssızlığına sığındığım.. "" ýüreğin duvarını yıktım, anıların enkazından kurtarıldı şiir"" .. soyun üstünde ki kirli insanlığı, kavruk dudakları topla, susku mühründen, sarınç bağı yansımasında bin bir öykü, bir varmış, bir yokmuş dengesel çelişmeler, üryan ışıklara ilikli, düşselliğe meylin karartıları, nefesin marazıyım; ismimde üşür, kasım’ dan tüten tüm renkler... "" sarsaydın da uyumazdı; ay’ ın fısıldadığı tenini seyreder di, zaman tükenene dek.. ve saçından yağan yağmura dokunurdu; içinde ki serçeyi ürkütmeden...""" karan |
Şiirin güzelliğini sevdim…
Beğendim…
Şiir yaşamdır…
Şiir hayattır…
...................................................Saygı ve selamlar..