Sorma bizim köyü nasıldır diye
Sönmüş birçok ocak, külü kalmamış
Gurbette çalışmak usuldür diye
Ķöyde bir Allah ın kulu kalmamış

Kimi şehre göçmüş, kimi ahrete
Ayrılık çareymiş, gidilmiş öte
Sokaklar sessiz, alışmış hasrete
Suskunluktan başka yolu kalmamış

Hep maddiyat önde, komşuluk yitmiş
Kahvenin kırk yıllık hatırı bitmiş
Sosyal medya bizim köye de gitmiş
Tatlı bir sohbetin, dili kalmamış

Cami cemaatsiz, kahveler boşta
Mahalle karanlık, ışıklar loşta
Uzaktan bakınca görüntü hoş ta
Bülbül terk eylemiş, gülü kalmamış

Cevizlik yapmışlar dağları bile
Ne dağı, bahçeyi bağları bile
Dünün en zengin ağaları bile
Tüketmiş sıfırı, pulu kalmamış

Kalan da bırakmış tarım işini
Kurtarmazsa niye sıksın dişini
Tadıyla yiyemez, ekmek aşını
Kesilmis akarı, gölü kalmamış

Suları akmıyor, çaylar kurumuş
Dereyi dikenler, otlar bürümüş
Bir iki çarıksız, almış yürümüş
Kiminin üstünde çulu kalmamış

Eskiden sığırı çoban güderdi
Meraya erkenden toplar giderdi
Bitmiş artık hayvan besleme derdi
Kimsenin damında, malı kalmamış

Hangisini deyim, daha çok var da
Köy orda duruyor, köylü firarda
Menfaat var desen herkes koşar da
Milletin koşacak halı kalmamış

Vedat ÜNAL