Bizim Köyde kışSen bilmezsin bizim köyün kışını Sokaklara ayaz inmiştir şimdi Kar bürüdü ise Dikmen/nin başını Musluklarda sular donmuştur şimdi Yokuş buz kaplıdır köye çıkılmaz Kül yola dökülür çöpe dökülmez Evde iki soba birden yakılmaz Herkes bir odaya sinmiştir şimdi Elektrik telleri yerlere değer Fırtına ve tipi fazlaysa eğer Direkler rükûda boynunu eğer Işıklar en baştan sönmüştür simdi Ocakta çıradan duman tüttüyse Küçük tüpün gazı sona yettiyse Bakkalda üç kutu mum da bittiyse Işıldak löküsler yanmıştır şimdi Toplayıp yorganı tozunu alıp Tuğla ocağının yüzünü alıp Gelecek senenin sözünü alıp Gurbete çıkanlar dönmüştür şimdi Kahvehane dolup dolup taşmıştır Gürültü yedi mahalle aşmıştır Artan cemâte imam da şaşmıştır Çalışan yatmaya kanmıştır şimdi Taşı keser soğuk kıra yabana Gideceksen yola kuvvet tabana Parası olmayan garip çobana Geçim sıkıntısı binmiştir şimdi Odunlar doğranır iş niyetine Karışır kömürle kış niyetine Peynirli çörekler aş niyetine Fırınlı sobaya konmuştur şimdi Kar şimdi dizlere kadar dolmuştur Dereceler eksi onu bulmuştur Gitmeyeli kaç ay sene olmuştur Komşular adımı anmıştır şimdi Vedat ÜNAL |