Süleyman
Süleyman
Cüzdanına sığmıyordu parası Az olanı tırt sayardı Süleyman Sanırsın ki yokluktandı yarası Yok diyerek dert sayardı Süleyman Utanmanın ondaydı en sadesi Yırtılmıştı çoktan ahlâk perdesi Kışın olsa alacağın vadesi Ağustosu mart sayardı Süleyman Doğrulukla çalışmayı bilmezdi Orta yerde buluşmayı bilmezdi Adaletle bölüşmeyi bilmezdi Bir verirse dört sayardı Süleyman İnadını kıramazdı yakarış Menfaatsiz yürümezdi bir karış Yanılıp da verecekse bir kuruş Faizini şart sayardı Süleyman Sert çıkardı efrâdına ses tonu Eziyetten yıldırmıştı hatunu Ara sıra açılınca bu konu Zavallıyı kart sayardı Süleyman Uğraşmazdı rızâ için niyazla Bayramlarda iki rekat en fazla Pek arası yoktu cami, namazla Meyhaneyi yurt sayardı Süleyman Süleyman bu hiç kendini kasmazdı "Âlem ne der" diye kulak asmazdı Cin gibiydi lakin faka basmazdı Kendisini kurt sayardı Süleyman Vedat ÜNAL ÇORUM |
ben şiiri şu anki erk denilene daha çok yakıştırdım,
malum bunca açlık, işsizlik ve hayat pahalılığı insan olarak önümde dururken.,
eyvallah.