Sakız Ağacı
Zaman çürüdü teninmde
Uçtu kuşlar Seferi durdur trenlerin. İçimde bir yabancı İçimde tarifsiz yüzleşme korkusu Issız banliyölerinde şehrin Her taraf demir kokusu... Sen ayna karşısında Yükselen kahkahayla küstahça Ağızın dilin ciklet beyazı. Nerde o gümüş orman Hani gölgeli patika Nerde o sakız ağacı. //Ardından sürdüğüm kurşunu öp, Ben namluda kalacağım// |