ÖMÜRLERDE ÜŞÜR ELBET
Bir çığlık gibi düştük toprağa...
Zedelenmiş yalnızlığımızı, Ardından yokluğumuzu bölüştük kimsesiz çocuklarla.. Ve! Yetmedi ömrümüz hayata... Aykırı bir romandık yazılmadık.. Bir şarkıydık yarım kalmış notalarda.. Kan revan dillerde ıssız kaldık, Bir sızıydık hayatın ortasında... Riyakar sevgilerin alnında bir yalandık.. İliklerimize kadar yalnızdık, Zalimdi hayat ve... yandıkça yandık.. Tutamadık yolları ve ardından geçip giden yılları... Tutamadık!.. Özlemlerin dilinde derin bir of kaldık.. Her akşam evine mağlup dönen çocuklardık.. Terkimizde hep yangınlar vardı.. Yüreğimizde deli sevdalar.. Üç kuruşluk insanların elinde birer oyuncaktık.. Önce umutlarımız çalındı elimizden.. Ardından hayallerimiz.. Kör bir tabuta koyulurken düşlerimiz.. sorulmadı dileklerimiz.. Şimdi üşüyen bir ömür kaldı bizden geriye... Ömürlerde üşür mü demeyin.. üşür elbet.. Uzamış soğuk bir hayatın kıyısında, kırılmışsa düşler.. Ömürlerde üşür elbet.. S.tatar... |
Kutlarim çok severek okuduğum içten yazılan güzel şiiri...
Kız çocuklarımızı okutalım…
......................................... Saygı ve selamlar..