Çokmu üzdüler seni çocuk!..
Yüreğin çokmu hırpalandı, köhneleşmiş insanlardan..
Elinde mi kaldı hayallerin, dalıyorsun uzaklara..

Dudağının kıyısında birikmiş, sitem dolu sözlerin.
Islanmış yüreğin!..
Ağlamaktan, parlaklığını kaybetmiş gözlerin..
Çokmu üzdüler seni çocuk!..
Kaybolmuş ümitlerin.

Bilmediğin kentlere savrulmuş sevdiklerin
Oyuncağı değil de, kanatları kırılmış sanki yüreğinin..
Yavrum diye seslenen, bir annemi özlemin?
Çıplakken bile ayakların, insanlığamı bütün sitemin..
Düşmekten yara olmuş, acımıyor dediğin dizlerin..
Yoksa dizine üfleyen kimse yok diyemi, ıslak gözlerin.
Çokmu üzdüler seni çocuk!..

Masallarına kötü kahramanlar mı girdi?
Yazılmadan geleceğin, kırıldımı kalemin?
Gölgesine yenik mi düştü bedenin..
Bir hiç uğruna, küstümü kaderin?

Nasırlar birikmiş, o minik ellerine
Parkların çalınmış..
Salıncakların yok..
Oyun oynayan çocuklara bakarken
Hüzne dalıyor yüzlerin..
Çokmu üzdüler seni çocuk!..
Söyle!
Kime bu sitemin..

S.tatar...