HER MEVSIM IÇINDEYMIŞ INSANIN
Her mevsim
içindeymiş insanın. Sevilirsen yaz; sevilmezsen kış. O an geldiğinde, başlarmış masalın. Bir bakış bahar; bir gülüş cenneti yaşatırmış, dertli yüreğe. Ardından gelen bir rüzgâr; dönermiş sonbaharda fırtınaya ! Ayrılığı anla diye izle kuruyan yaprağın düşmesini dalından. Bir sonbahardı mevsim. ’Gelişin.’ Bir sonbahar yine gidişin.. Ayrılıkların şairiydi aslında adım. Belkide bu yüzden; ’Aşk’ı hep acıyla yaşadım. Sararmış yapraklar gibi, olsada içimde umutlar. Yeşerir yeniden elbet. Gözyaşlarım, dinmeyen yağmurum nasıl olsa. Benim bütün şiirler. ’Aşk’ın adı ayrılıksa...!’ ... ~Nigâr Güler~ |