DUVARLAR
Sensiz gecelerde siyah-beyaz aşınmış yüzlü
Fotoğrafta menekşe gözlerini Nasıl katık ettim bilir misin? Ve karanlık ciltli odalar içinde Yanan mumlarla eridim, aktım sana Ve dondum kaldım yolunda… Bendim kavun kokulu teninin mimarı Adsız duruşlarda… Kalp sızısı, tizsiz, tuzsuz vuruşlarda Tokat tokat… Savrulurdu ruhum kirpiğin oynasa… Bir gülüşünde bir dünya çocuk saklıydı… Koşarken düşerdim ben de Bereli dizlerimle gülüşüne sığınan çocuk timsali… Şehla bakışların nereye doğarsa Gözlerinde dinlenir yorgun kalbim… Duraksız yolculuklarda dört tekerlek yürek Sana döner… Üşürse bir yanım kanattır tenin üstüme örttüğüm… Pes edişlerde serap gibi esen rüzgârın Beni kendime getiren… Keskin nane kokundan tanıdığım ay yüzlü yar… Artık bu karanlık odada Sol yanım duvarının adını “sen” koydum “Sen”, aramızdaki duvarları yıkana kadar… |
Sevgilerimle..