Nevbahar gibi
Her yeni gün içinde güzellikle geliyor
Güneşin batışıyla o gün mâzi oluyor Rahmetin gölgesinde hazineler doluyor Sonsuzluğa uzanan gün sermaye ekliyor Günler aylar geceler birer nimet aslında Huzur, sevinç, mutluluk bir nihavent faslında Yaşanılan her gün de fâni dünyaya vedâ Sonsuzluğa uzanan ruh bedeni paklıyor Hayatın tâcı sevgi kevseri andırıyor Sevgiler gönülleri huzura kandırıyor Aşkın sonsuz menbağı yüreği yandırıyor Sonsuzluğa uzanan aşk seveni aklıyor Kıymeti bilinince hayat nevbahar gibi Muhabbetle dolu kâlp tıpkı lâlezâr gibi Cennetvâri iklimi âşıklar sezer gibi Sonsuzluğa uzanan gönlü sevinç yokluyor Ömür akan su gibi çağladıkça çağlıyor Kimi zaman hoyratça yürekleri dağlıyor Kimi zaman mutluluk gönülleri bağlıyor Sonsuzluğa uzanan kalpler bazen tekliyor Kimler geldi ve gitti şu koskoca dünyadan Kimi bîhaber gitti garibâne ve nâdan Ne olur bizi öyle alma Yüce Yaradan Sonsuzluğa uzanan ukbâ kulu bekliyor Emânet olan hayat yıldız gibi kayıyor Öyle hızlı geçiyor fırsatları sayıyor Şuurlu olan ruhlar Hak emrine uyuyor Sonsuzluğa uzanan yollar cennet saklıyor Selva Durmaz Emir |
Şair duygulu kişidir
Şiir kalpte bir göz yaşı
Şair aşkın sırdaşı'dır...
Bu güzel duygu yüklü şiiri
Ve gönül dostu usta Şairi
Canı gönülden tebrik ediyorum
Değerli ÜSTADIM
Kaleminiz susmasın
Her daim hakikat yazsın
Başarılar diliyorum
SELAM VE DUA İLE