umudu akla teslim edip
bütün hayaller zimmetlenince gerçeğe


ve düşler,
bir deri
bir kemik kalınca gözlerimizde


lale,
devrini tamamlamıştı çoktan
aşk mevsiminde..


sen kılıf ararken minareye
ben,
balta biliyordum yeşiline


aynı ipin üstünde bir yandan emekleyip
diğer yandan emek vermek
can’bazlığa
bir bize mahsus maharet gibi görünse de
içinden çıkamadığımız her işin
üstesinden gelen ellerin
nihayetin
hüzzam ardına sakladığın
nihaventin
kalbine iliklediğin kalbimden gelen
o eşsiz sesin sedasına
nasıl da kulak vermişim

desem,

her sitemden payına düşecek kar’ yüzünden
ihya olur gerekçen


şimdi sığ sularda yüzdürüyoruz gerçeği
ne batma ihtimali var geminin
ne de boğulacak kadar diri bir düş


umut desen aklın zimmetinde
hayaller renk körü
ve her aşk
fesat karışmış ihaleye gebe kalırken
kurak kalplerde

söylesene,

keşkeler mi ağır basar
yoksa iyi ki mi


dünde kalan hikayede..