kaldırımne basit hunaka bu dirhem, cüzzamlı terk ediliş açmadığın gözlerin, ibadet sana varış, yalvarası ecel bir solukda yokluğun.. dahası yok kumral teninden öte, ayaklarında pranga kalsın hasret, yazmayı biliyorsan sende dene, fark etmiyor kanamak, dün gibi; bu güne yarım kalan yine sen.. hiç kimseye bitaben.. karan |