şair
dünyanın en güzel şiirini
kalemi göğsüne batırarak yaz ey şair göğsünden taşan mürekkep kaderin aynasıdır orada yaşamın yontusu birikir haykır susuşlarını lâ lehçesinden göğün kınalı bulutları altında birbirine katışmıyorsa hayatlar misketlerini yitiren çocukları anlat savaşta ölenleri dağ başında yapayalnız kimsesiz direnenleri halkları yaz omuz omuza kardeşçe maviden uzak dursun hüzün çekicin sesini çivinin çığlığını anlat ama yazma umutsuzluğu bu yürek alışık değil umutsuzluğa elbet gür akacak ırmaklar ve tutuştuk mu el ele ey yüzünde cennet barındıran şair --lilithler açacak- la paix |